DOMUS GALILAEAE – 2 czerwca 2021 roku w międzynarodowym ośrodku Domus Galilaeae na Górze Błogosławieństw Wikariusz Patriarchatu Łacińskiego Jerozolimy ks. Hanna Kildani przewodniczył ustanowieniu dwóch nowych lektorów i czterech nowych akolitów oraz admissio ad ordines, czyli oficjalnemu przedstawieniu nowego kandydata do święceń diakonatu i prezbiteratu.
"Te posługi, których wam dziś udzielono, są krokami, jakie czynicie i jakie pozostaną z wami na zawsze. Na tej drodze formacji nie jesteście sami; w tej wspaniałej przygodzie, tak jak było z dwoma uczniami z Emaus, Chrystus idzie obok was, On jest waszym prawdziwym towarzyszem, waszym prawdziwym przyjacielem w tym powołaniu, które otrzymaliście jak Jego uczniowie nad tym Jeziorem Galilejskim” – tak ks. Kildani zwrócił się do seminarzystów, z których sześciu zostało ustanowionych do posługi Słowa czy ołtarza, a jeden stał się oficjalnie kandydatem do święceń, zakładając po raz pierwszy koloratkę. W ożywionej, pełnej radości atmosferze Domus Galilaeae otwarła podwoje dla licznych gości, przybyłych, by okazać wsparcie tym seminarzystom podejmującym tak zasadnicze kroki w swej formacji do kapłaństwa. Wśród zaproszonych do udziału w liturgii było wielu kapłanów posługujących w parafiach Patriarchatu Łacińskiego w Ziemi Świętej, liczni bracia i siostry ze wspólnot neokatechumenalnych z katolickich parafii obrządku greckomelchickiego w Galilei, w których ci seminarzyści wzrastają na drodze formacji do wiary, jak też prowadzący formację, profesorzy, rodziny na misji oraz inni seminarzyści przebywający w Seminarium i w Domus Galilaeae.
"Przede wszystkim chciałbym wyrazić głęboką wdzięczność rodzicom i krewnym tych młodych ludzi, którzy ich wychowali z miłością, przekazując im wiarę chrześcijańską i ofiarując ich jerozolimskiemu Kościołowi matce” – takimi słowami ks. Kildani rozpoczął liturgię, pozdrawiając rodziny tych seminarzystów, które śledziły ją w całości przez internet. Nie mogły bowiem uczestniczyć w niej osobiście z powodu obowiązujących ograniczeń, które nadal jeszcze utrudniają podróżowanie do Ziemi Świętej.
Na początku liturgii ks. Francesco Voltaggio, rektor Seminarium, serdecznie pozdrowił Wikariusza, dziękując mu za przybycie do Seminarium na te ważne obrzędy. Powitał też gorąco obecnych tam braci i siostry z różnych wspólnot neokatechumenalnych.
Nowymi lektorami są Giacomo Dainotti i Paolo Felicetti, pochodzący z Włoch. Natomiast nowi akolici to Mauricio Alberto de la Cruz Natera z Kolumbii, Samuel Costanzo i Igino Sistilli z Włoch oraz Rubén Cabrera Rosique z Hiszpanii. Seminarzystą dopuszczonym jako oficjalny kandydat do święceń, który będzie odtąd nosił czarne ubranie z koloratką, jest Daniel Pérez Meroño, pochodzący z Hiszpanii.
Czytania ukazywały cele i ducha udzielanych posług. Komentując pierwsze z nich, zaczerpnięte z księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 6,3-9), ks. Kildani przypomniał wszystkim, w jaki sposób autentyczne słuchanie Słowa Bożego jest równoznaczne z posłuszeństwem Bogu: „Jest powiedzenie, którego często używamy w języku arabskim, stosując je zazwyczaj do dzieci, które są bardzo posłuszne. Kiedy widzimy dziecko, które postępuje w taki sposób, mówimy, że słucha ono swoich rodziców; oznacza to, że jest skrupulatnie posłuszne rodzicom. Jest totym ważniejsze, gdy chodzi o posłuszeństwo, jakie okazujemy Bogu, kiedy słuchamy uważnie Jego głosu poprzez liturgię i działamy zgodnie z nim”.
Dalej ks. Kildani, mówiąc również w imieniu kapłanów z nim koncelebrujących, wyjaśnił kandydatom: „My, którzy stoimy tutaj przy tym ołtarzu, uczyniliśmy te same kroki, jakie wy czynicie teraz, jednak nie porzuciły nas one, ani myśmy ich nie porzucili. Odkąd je podjęliśmy, pozostały z nami i stanowią zasadniczą część naszej konsekracji kapłańskiej oraz naszej misji dzisiaj w Kościele. Tak samo posługi te są krokami, które będą wam towarzyszyć w ciągu całego waszego kapłaństwa, aby wam pomagać w wypełnianiu waszej misji w świecie”.
Nawiązując do drugiego czytania (Dz 2,42-47) Wikariusz zauważył, że jedność ducha i wspólnota dóbr były istotne dla misji apostołów: „Żarliwy kontakt z nauczaniem Chrystusa i komunia w łamaniu chleba dały im taką jedność i pokój serca. Zatem, jeśli chcecie służyć ludowi Bożemu jako lektorzy, waszym zadaniem jest czytać i kontemplować Pismo Święte. A gdy chodzi o was, którzy odpowiadacie na powołanie, by karmić lud Boży Chrystusem, Chlebem życia, macie służyć przy ołtarzu po tym, jak sami zostaliście nakarmieni Ciałem Chrystusa, by dawać je tym, którzy bardzo go potrzebują”. Kończąc, ks. Kildani wskazał, w jakim znaczeniu Ewangelia (Mk 12,18-27) kieruje autentyczne wezwanie do tych, którzy decydują się podjąć drogę konsekracji w służbie Panu. W związku z tym podkreślił: „Ewangelia uczy nas, że nasza konsekracja, nasz celibat to znak, który uobecnia królestwo Boże w tym pokoleniu”, zatem życie w służbie Panu może nam pomóc zabłysnąć dzięki Jego łasce, „aby być, zgodnie ze słowami Ewangelii, jak aniołowie w niebie”, tak żeby „wszystkie nasze działania były przepojone Jego obecnością. Tak, że kiedy jesteście szczęśliwi, możecie być szczęśliwi jak aniołowie, a kiedy żartujecie, możecie żartować na sposób anielski, i kiedy jesteście zagniewani czy rozdrażnieni w waszym życiu wspólnotowym – co często się zdarza – możecie to jednak czynić na sposób anielski. Jednym słowem, możecie działać z obecnością Boga wewnątrz was, w służbie ludowi tam, gdzie Bóg zechce was posłać”.
Po homilii dalszy ciąg liturgii stanowiła modlitwa błogosławieństwa, przez którą Daniel Pérez Meroño w swoim nowym czarnym ubraniu został formalnie przyjęty do formacji do kapłaństwa. Następnie lektorom wręczono Biblię. W związku z tym teksty liturgiczne napomniały nowych lektorów, aby „kontemplowali, strzegli i proklamowali Pismo Święte ludowi Boga, głosząc Jego Ewangelię całemu światu”. Odnośnie do nowych akolitów teksty zachęcały ich, by byli „wiernymi i gorliwymi sługami uczty eucharystycznej przy ołtarzu Pana, który nie przyszedł, aby Jemu służono, lecz aby służyć”.
Po modlitwie eucharystycznej, konsekracji i rozdaniu Komunii świętej obecnym Wikariusz zwrócił się po raz ostatni do zgromadzenia liturgicznego, zauważając, że Jezioro Galilejskie i Góra Błogosławieństw są miejscami bardzo drogimi każdemu z nas, gdyż uobecniają „tamto pierwsze wezwanie, by zostawić nasze sieci i pójść całkowicie za Chrystusem”. Na zakończenie liturgii eucharystycznej wszystkich zaproszono na ucztę z przysmakami kuchni arabskiej, szczodrze przygotowanymi przez braci ze wspólnot neokatechumenalnych. Uczcie towarzyszyła radosna atmosfera tradycyjnych śpiewów w wykonaniu zarówno seminarzystów, jak i gości.