Kontemplacja piękna oblicza Chrystusa, budzi w człowieku, jego prawdziwą naturę: chrześcijanin poprzez chrzest staje się nowym człowiekiem, pokazując światu prawdziwą miłość, to znaczy miłość do nieprzyjaciół, miłość aż do oddania swego życia dla drugiego.
«My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci.» [8]
Właśnie dlatego istnieje ścisły związek, między pięknem i ewangelizacją: piękno oblicza Chrystusa objawia się w pięknie wspólnoty chrześcijańskiej, w żywym ciele Chrystusa. I to właśnie wspólnota, objawia piękno natury Boga w jedności i przebaczeniu. Jezus nauczał:
«Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca.» [9]
I tak, kto widzi wspólnotę chrześcijańską, gdzie istnieje miłość do nieprzyjaciół, widzi obraz Chrystusa.
Na przestrzeni wieków, Kościół zawsze dostrzegał związek między pięknem i ewangelizacją i to Kościół był największym odbiorcą piękna. Wszystko odzwierciedla piękno Chrystusa, piękno wspólnoty i jedności braterskiej. Ewangelizacja słowian, w dużej mierze, dokonała się poprzez piękno liturgii, obrazów i pieśni.
Niestety w ostatnich latach, także wewnątrz Kościoła, przeważa opinia o przewadze użyteczności nad pięknem. I to redukuje miejsca spotkań i życia wspólnot do swykłych salek zgromadzeniowych.
To właśnie dziś, tak jak nigdy, koniecznym i pilnym jest, aby odnowić budowle kościelne. Odpowiedzią na globalną wioskę, (global village) Mc Luhan’a, wielkie miasto i jednokulturowość, jest parafia, stająca się „niebiańską wioską”. Społeczny wzór, bardziej ludzki, zdolny tworzyć przestrzeń dla nowej kultury miłości. Zgromadzenie eucharystyczne faworyzujące aktywne uczestnictwo wiernych. Istnienie wspólnoty z katechumenium, złożonym z sal do celebracjii liturgicznych w małych wspólnotach.
Projekt Domus Galilaeae oraz namiot, w którym Ojciec Święty odprawił Eucharystię, 24 marca 2000 roku, na Górze Błogosławieństw, są próbą ponownego odkrycia architektury i ikonografii, mającym pomagać na nowo wprowadzać piękno w życie Kościoła.
Przypisy
[1] Jn. 1,3 ; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[2] Ps. 45,2 ; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[3] Giacomo Leopardi, Inno alla sua donna.
[4] Rdz. 2,23 ; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[5] Wj. 19,10-14 ; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[6] PnP. 4,1; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[7] Łk. 7,22-23; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[8] 1Jn. 3,14; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.
[9] Jn. 14,9; Biblia Jerozolimska, ed. Pallottinum.